Esas No: 2021/8190
Karar No: 2022/1742
Karar Tarihi: 14.02.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8190 Esas 2022/1742 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyetiyle ilgili olarak Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ek kararın reddedilmesi kararı incelenmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun ve ilgili yasa maddelerinin gösterdiği gibi, yasa yolunun süresi, merci ve şekillerinin belirtilmesi zorunludur. 07/09/2011 tarihli kararında kanun yoluna başvuru süresinin başlangıç anının \"bugünden itibaren 7 gün içerisinde\" şeklinde gösterilmesi suretiyle sanığın yanıltıldığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz talebinin süresi kabul edilerek, ek kararın reddine karar verilmiştir. Ancak, sanığın üzerine atılı suçun zamanaşımı süresi aşıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle hükmün bozulmasına karar verilmiş ve sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Bu karar, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, CMUK'un 321. maddesi, CMK'nin 223/8. maddesi ve TCK'nin 257. ve 66/1-e maddelerine dayanmaktadır.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
EK KARAR : Temyiz talebinin reddi
Mahalli mahkemece verilen hüküm ve ek karar temyiz edilmekle dosya incelendi;
T.C. Anayasası'nın 40/2, 5271 sayılı CMK'nin 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 30/01/2007 tarihli, 2007/3-9 Esas ve 2007/18 sayılı, 05/07/2011 tarihli, 2011/2-148 Esas ve 2011/155 sayılı Kararlarına göre, gerek yüze karşı gerekse gıyapta verilen hükümlerde başvurulabilecek yasa yolu, süresi, merci ve şekillerinin belirtilmesinin zorunlu olduğu, hükmün sanığın yokluğunda verilmiş olmasına rağmen Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/09/2011 tarihli kararında kanun yoluna başvuru süresinin başlangıç anının "bugünden itibaren 7 gün içerisinde" şeklinde gösterilmesi suretiyle sanığın yanıltıldığı anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek 21/02/2020 tarihli temyiz talebinin reddine dair ek kararın kaldırılmasına ve işin esasına yönelik inceleme yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı suçun 5237 sayılı TCK'nin 257. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 07/09/2011 tarihli mahkumiyet hükmü ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği, zamanaşımını kesen başkaca bir sebebin de bulunmadığı anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 14/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
