Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14697 Esas 2020/67 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/14697
Karar No: 2020/67
Karar Tarihi: 13.01.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14697 Esas 2020/67 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, daha önce uyuşturucu ticareti suçundan aldığı daha ağır bir ceza hükümlülüğü nedeniyle, bu cezanın tekerrüre esas alınması gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle, sanığın bu ceza hükümlülüğüne göre cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına hükmedilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddelerine de değinilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/14697 E. , 2020/67 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.06.2013 tarihli ve 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiğinden, sanık hakkında adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır bir cezayı içeren İskenderun Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2007/183 Esas ve 2008/172 Karar sayılı uyuşturucu veya uyarı madde ticareti yapmak suçundan hükmolunan ve 27.05.2009 tarihinde kesinleşen 5 yıl hapis ve adli para cezasına mahkûmiyete ilişkin ilam yerine, Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2007/334 Esas ve 2008/44 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanması ile ilgili bölüm çıkartılarak yerine ""İskenderun Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2007/183 Esas ve 2008/172 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK"nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, bozma ilamı öncesi aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu Mahkemenin 26.02.2013 tarihli 2011/749 Esas ve 2013/196 sayılı kararında tekerrüre esas alınan ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 13.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.