Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.03.2014 tarihli ve 2013/151 esas, 2014/137 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) kasten öldürmeye teşebbüs suçundan tutuklanıp, yargılama sonunda silahla tehdit suçundan 10 ay 25 gün hapis cezası verilerek CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, hükmün itiraz edilmeksizin 12.03.2014 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 11.12.2014 tarihinde açıldığı, davacı hakkında Adana 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/101 esas ve 2012/427 karar sayılı dosyasında verilen 28.03.2014 sayılı ek karar ile davacının tutuklu kaldığı tüm sürelerin mahsubuna karar verildiği anlaşılmıştır.
Davacının kasten öldürmeye teşebbüs suçundan Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.03.2014 tarihli ve 2013/151 esas, 2014/137 karar sayılı dosyasında 02.12.2012-17.09.2013 tarihleri arasında 289 gün süreyle tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda atılı eylemin dönüştüğü silahla tehdit suçundan 10 ay 25 gün hapis cezası ilecezalandırılmasına ve davacı hakkında CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu aşamadaki hükmün davacı bakımından herhangi bir sonuç doğurmadığı, davacı hakkında dayanak mahkeme hükmünde belirtilen 5 yıllık deneme süresi sonunda davanın düşmesine karar verilmesi halinde fazladan tutuklu kalınan süreler için süresinde dava açılması halinde mahsup kararı verildiği de dikkate alınarak sadece hukuka aykırılığı tespit etmeye yönelik sembolik bir tazminat tazminat talep edilebileceği gözetilerek, davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemekle,
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin inceleme sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin davanın CMK"nın 141/1-f maddesindeki “Mahkûm olup da gözaltı ve tutuklulukta geçirdiği süreleri, hükümlülük sürelerinden fazla olan...” hükmüne dayandırıldığının gözetilmediğine, sanki tutuklu kalınan tüm süreler için tazminat talep edilmiş gibi davanın reddine karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.