Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/32 Esas 2020/3250 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/32
Karar No: 2020/3250
Karar Tarihi: 18.02.2020

Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/32 Esas 2020/3250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir basit yaralama suçundan dolayı mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydındaki bir mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmemiştir. Ayrıca, ilk haksız hareketin kim tarafından yapıldığının belirlenmemesi durumunda sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği unutulmuştur. Son olarak, Anayasa Mahkemesinin TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2020/32 E. , 2020/3250 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Malatya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/06/2011 tarihli 2011/29 Esas ve 2011/149 Karar sayılı mahkumiyet kararında, sanığın suç tarihi itibariyle 18 yaşını doldurmamış olduğu ve kesinleşme tarihinin de suç tarihinden sonra olması nedenleriyle söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
2)Sanığın savunması ve mağdurun beyanlarına göre; CGK"nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 Esas ve 2002/367 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin araştırılması, bu hususun tespit edilememesi durumunda da sanık lehine TCK’nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.