Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu hakkında başlatılan ilamsız takipte örnek 7 rumaralı ödeme emri "birlikte aynı işyerinde" R. U. imzasına 21.01.2009 tarihinde tebliğ edilmiş, borçlu vekili vasıtasıyla bu adreste devamlı çalışmadığını, arada bir uğradığını, ödeme emri tebliğinden 25.02.2009 tarihinde haberdar olduğunu, gecikmiş itirazının kabulü ve takibin durdurulmasına karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, dinlenen tanık beyanlarına göre borçlunun bu adreste devamlı çalışmadığı anlaşıldığından, gecikmiş itirazın kabulüyle takibin durdurulmasına karar verilmiştir.
Tebligat Kanunu"nun 17, 20. ve Tüzüğün 23. ve 26.maddeleri hükmüne göre tebligatı alabilecek kişiler, tebliğ yapılacak olanın geçici olarak başka yere gittiğini belirtirlerse, tebliğ memurunca durum ve beyanda bulunanın kimliği tebliğ tutanağına yazılır, altı imazalattırılarak tebliğ edilecek evrak beyanı yapana verilir.
Somut olayda, işyerinde yapılan tebligatta muhatabın geçici olarak başka yere gittiği tesbit edilmemiş ve mazbataya da şerh edilmeden çalışana verilmiştir. Tebligat bu haliyle usulsüzdür. İİK.nun 65.maddesi gereğince, gecikmiş itirazda bulunabilinmesi için öncelikle usulüne uygun bir tebligatın varlığı gerekmektedir. Tebligatttaki usulsüzlük de gecikmiş itiraz nedeni yapılamaz. HUMK.nun 76.maddesi gereğince hukuki tavsif hakime aittir.(HGK.nun 11.04.2007 tarih ve 2007/12-179 E. - 198 K.)
Bu durumda mahkemece, borçlunun talebi tebligatın usulsüzlüğü ve öğrenme tarihinin tesbiti olarak kabul edilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile eksik inceleme ile hüküm tesisi isabetsizdir.    
SONUÇ :Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 27/04/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.