MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanığın yokluğunda verilen kararın sanığın mahkemeye bildirdiği adrese öncelikle Tebligat Kanunu"nun 21/1 . maddesine göre bunun mümkün olmaması halinde ise mernis adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince tebliğat yapılması gerekirken, sanığın bildirdiği adresine çıkarılan tebligatın iade edilmesi üzerine daha önce tebligat yapılmış olan adrese Tebligat Kanunu 35. maddeye göre tebligat yapılması lüzumu gözetilmeden, MERNİS adresine Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğe çıkarıldığı, anılan kanuni düzenlemelere uyulmadan yapılan bu tebligatın usulsüz olduğu bu nedenle sanığın öğrenme üzerine gerçekleştirdiği temyizin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Mağdurun 26/06/2014 günlü duruşmada, sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, takibi şikayete bağlı olan TCK 106/1-2. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin, TCK"nın 73/6. maddesi uyarınca sanığa, şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre TCK’nın 73/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- TCK"nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin oluşabilmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi karşısında, eylemin icra dairesinin hangi bölümünde gerçekleştiği ve aleniyet öğesinin ne şekilde oluştuğu açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle TCK"nın 125/4. maddesi uygulanarak cezada artırım yapılması,
3-Sanığın adli sicil kaydında bulunan geçmiş hükümlülüğü nedeniyle, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına bağlı olarak, hakkında CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına karar verilmiş ise de; hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre sanığın adli sicil kaydındaki TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, anılan hükme ilişkin uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre, sanık hakkında CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı, TCK 50/3.maddesi ve TCK’nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
5- TCK"nın 53/l-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
6- 2 no. lu bozma nedenine uyulup yapılacak değerlendirme sonucu aleniyet öğesinin oluşmadığının kabulü halinde ise,
17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiştir.
Ancak bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 7188 sayılı Kanun"un 31. maddesiyle, 5271 sayılı CMK"ya eklenen geçici 5. maddenin (d) bendi ile; "01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz" hükmü getirilmiştir.
Konuyu somut norm denetimi yoluyla inceleyen Anayasa Mahkemesi (25/06/2020, 2020/16, 2020/33; R.G. 19/08/2020, Sayı:31218), sözü geçen geçici 5/d maddesindeki hükmün, "kovuşturma evresine geçilmiş" ibaresinin aynı bentte yer alan, "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa"nın 38. maddesine aykırı görerek iptaline karar vermiştir.
Anayasa Mahkemesi kararında, hükme bağlanmış dosyalarla ilgili iptale karar verilmemiş ise de, 5271 sayılı Kanun"un 2/1-(f) maddesince hükme bağlanmış dosyalarla ilgili olarak kovuşturma evresinin kesinleşmeye kadar devam etmesi ve aynı Yasanın 251/3. maddesi gereği mahkumiyet hükmü verildiği takdirde sonuç cezadan dörtte bir indirim öngörülmesi, bu durumunda temyiz incelemesi devam eden dosyalar bakımından lehe düzenleme getirmesi karşısında,
Anayasa Mahkemesinin iptal kararında; sanık lehine getirilen, yeni düzenlemenin 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’ya eklenen geçici 5. maddesiyle "kovuşturma evresine geçilmiş" dosyalar bakımından uygulanması gerektiğine işaret edildiğinden, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı CMK"nın 251/1 maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa"nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 7 ve 5271 sayılı CMK"nın 251 vd. maddeleri gereğince hakaret ve tehdit suçu yönünden yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’in temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.