Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/4261 Esas 2006/15849 Karar Sayılı İlamı

Davacı maluliyet aylığı bağlanması gerektiğinin tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin   kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf  vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 22.10.1994 tarihinde  iş kazası geçirmesi sonucu  %30.2 oranında malul kaldığının ve bu oran gözetilerek  kaza tarihinden itibaren 506 sayılı Yasa gereği davalı Kurum’ca davacıya maluliyet aylığı  bağlanması gerektiğinin tesbiti istemine ilişkindir.
Hal böyle olunca, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nun 26. maddesinin açık hükmü dikkate alındığında, bu yolda yapılacak işlemin sonradan işverenin hak alanını da ilgilendireceği açıktır. Bu bakımdan, işverene de davanın yöntemince yöneltilmesi gerektiği ortadadır. Oysa, yargılamanın Sosyal Sigortalar Kurumu’nun huzuru ile sürdürüldüğü ve sonuçlandırıldığı açıktır.
Yapılacak iş, davayı yöntemince işverene de yöneltmek ve davalı işverenin ileri süreceği delilleri toplamak ve dosyadaki mevcut delillerle birlikte değerlendirmek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.