Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlerle özellikle 506 sayılı Yasa"nın 24. maddesinin açık hükmü karşısında davacı babanın maddi tazminat isteminin mahkemece reddine dair kararın yerinde olmasına göre davacılardan M.Ş."in tüm, diğer davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, davacıların yakınlarının iş kazası sonucu ölümü nedeniyle uğradıkları maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava dilekçesinin ikinci sayfasının beşinci bendinde" meydana gelen kaza sonucunda davacıların maktulun yapacağı destekten yoksun kaldıkları" belirtildikten sonra gerek dilekçenin birinci sayfasında "konu" kısmında, gerekse üçüncü sayfadaki "netice" bölümünde fazlaya ilişkin hak saklı tutulmak suretiyle 150.000.000 TL. destekten yoksun kalma tazminatı ile baba M.Ş. için 750.000.000 TL., anne S.Ş. için 300.000 TL. ve kardeşler S., İ., E., T. ve F.Ş.in herbiri için ayrı ayrı 300.000.000 TL. manevi tazminatın, olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili istenmiştir.Dava dilekçesinin içeriğinden ve "netice" bölümündeki ifadeden 150.000.000 TL. destekten yoksun kalma tazminatının tüm davacılar yönünden talep edildiğinin kabulü gerekirken mahkemece yalnızca davacı baba M.Ş.için 150.000.000 TL. maddi tazminat istendiğinin kabulü ile sonuca gidilmiş olması isabetsiz olmuştur.
Diğer yandan Sigortalının ölüm tarihinde ve davacının isteminin davalı Kurumca reddedildiği tarihte yürürlükte bulunan 506 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde " geçimi sigortalı tarafından sağlandığı belgelenen " ibareleri 29.7.2003 tarihli 4958 sayılı Yasa"nın 35. maddesi ile değiştirilerek " sosyal güvenlik kuruluşlarına tabi çalışmayan veya 2022 sayılı yasaya göre bağlanan aylık hariç olmak üzere bunlardan her ne ad altında olursa olsun gelir veya aylık almayan " ibareleri getirilmiştir. Bu tür yasaların yürürlüğe girmeleri ile birlikte derhal tesirini husule getireceği tartışmasızdır. Bu gibi durumlarda kanunların geriye yürümesi değil ani etkisi söz konusudur. .
Somut olayda davacı anne S.Ş."e Ankara 5. İş Mahkemesinin 2005/1111 Esas nolu dosyasından görülen dava sonucunda mahkemenin 12.10.2005 tarihli kararı ile sigortalı oğlu D.Ş."in iş kazası sonucu ölümü nedeniyle 29.07.2003 tarihini takip eden aybaşından itibaren gelir bağlanmasına karar verildiği ve verilen kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş; davacı vekilince tüm davacılar için topluca talep edilen 150.000.00 YTL.maddi tazminatın her davacı için ne miktar talep edildiğini açıklattırmak, SSK. Tahsisler Daire Başkanlığından davacı anne S.Ş."e gelir bağlanıp bağlanmadığını sormak, bağlanmış ise bağlanan gelirin peşin sermaye değerini getirtmek bu davacı yönünden hesap incelemesi yaptırmak ve çıkacak sonuca göre davacılar S., F.,E., S., İ. ve T.Ş."in maddi tazminat istemleri konusunda olumlu veya olumsuz bir hüküm kurmaktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 21.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.
