MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 6. Sulh Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/11/2012 tarih ve 2011/1039-2012/1252 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Paris Moda adlı işyerini davalıdan devraldığını, sözleşmede belirtilen devir bedelini ödediğini, davalı ise sözleşmede açıkça belirtildiğinin aksine işyerine ait 0 212 571 50 91 nolu telefon hattını müvekkile devretmediğini, davalıya ihtar gönderildiğini, telefon hattını devretmediği gibi söz konusu telefonu yeni açmış olduğu işyerinde kullandığını, yıllardır aynı işyerinde çalışan müvekkilin müşterileri davaya konu telefon numrasını bildiklerini, müvekkilin müşterileri ilgili telefonu aradıklarında davalının müvekkilin dışarı çıktığını söyleyerek müvekkili ile birlikte çalıştığı düşüncesini oluşturduğunu, sırf müvekkil ile çalışmak isteyen müşterilerin de buna istinaden siparişler verdiğini, davalının müvekkilinin müşterilerini elinden aldığını ve müşterileri yanılttığını, müvekkilinin kazanç kaybına uğradığını ileri sürerek, telefon hattının ihtiyaten kullanıma kapatılmasına, telefon hattının sökülmüş olan tesisatı ile birlikte müvekkile devrine, davalının geciken ifası nedeni ile 5.000 TL gecikme tazminatının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre, telefon hattının kullanıma kapatılması mahkemelerinin görevi olmadığı, telefon idaresinin görevi olduğu, kazanç kaybının mücerret iddia olduğu, adi yazılı belge haricinde başka bir delil ile ispatlanamadığı, gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Ancak, sözleşmede kararlaştırılmasına rağmen davalının işyeri telefonunu devretmemesi nedeni ile hayatın olağan koşulları gereğince davacının bir miktar zarara uğrayacağı tabiidir. Davacı da zararının miktarını kanıtlayamadığına göre mahkemece 818 sayılı BK. nun 42. maddesi uyarınca uygun bir tazminata karar vermek gerekirken bu husustaki istemin de reddine karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına, BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 16.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.