Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/9506 Esas 2016/7852 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Hüküm : TCK"nın 133/1, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede:
Sanığın, katılanın yetkilisi olduğu firmada çalışırken işten çıkarılması nedeniyle, katılan ile tazminat konusunu görüşmek üzere yüz yüze yaptığı konuşmaları gizlice kaydederek, bu konuşmaların dökümünü yaptırdıktan sonra, katılanın yetkilisi olarak çalıştığı firma aleyhine açtığı işe iade istemli tespit davasına delil dilekçesi ekinde sunduğu olayda,
Sanığın, konuşma içeriklerini kaydedip, bu kaydı içeren CD"yi, iş mahkemesinde açtığı işe iade davası dosyasına delil olarak vermesi biçimindeki eylemleri, sanığın konuşmanın tarafı olması nedeniyle TCK"nın 133/1. maddesinde düzenlenen kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçunu değil, TCK"nın 134. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturabileceği, ancak; sanığın, katılan ile iş aktinin feshi ve tazminat hususunda yaptığı telefon görüşmesi katılanın özel yaşam alanına ilişkin bir faaliyet olarak kabul edilemeyeceği gibi ses kayıtlarını başkalarına verdiği veya yaydığına ilişkin hakkında bir iddia ileri sürülmeyen sanığın, iş mahkemesine açtığı işe iade davasındaki iddiasını ispatlama amacı taşıyan eyleminde hukuka aykırı hareket ettiği bilinciyle hareket etmediği, atılı suçların yasal unsurlarının oluşmadığı dikkate alındığında, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, isabetsiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayııl Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.