5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/7594 Esas 2021/3645 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7594
Karar No: 2021/3645
Karar Tarihi: 25.03.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/7594 Esas 2021/3645 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiş. Sanığa yönelik mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz talebi incelenmiş ve başkaca nedenler yerinde görülmemiştir denilerek reddedilmiş. Ancak, 5607 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan müebbet hapis cezası istemiyle açılan davada, suç tarihinde 5607 sayılı Kanun'un 3/22 maddesine eklenen düzenlemeler sanık lehine hükümler içermekte, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği belirtilmiş. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilirken, dava konusu eşyanın müsaderesine karar verilmesinde yanlış bir kanun maddesinin kullanıldığına dikkat çekilmiştir. Bu nedenlerle kararın bozulması gerektiği ifade edilmiş ve TCK'nin ilgili maddeleri ile 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddeleri, 5607 sayılı Kanun'un 3/22 ve 5/2 maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi açıklanmıştır.

19. Ceza Dairesi 2019/7594 E. , 2021/3645 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre katılan vekili temyizini beraat hükmüne hasrettiği anlaşılarak yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Yasa’nın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan 5607 sayılı Kanun"un 13/1 delaletiyle TCK"nin 54/4. maddesi ve fıkrası yerine delalet maddesi gösterilmeden TCK"nin 54/4. maddesince müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 25/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.