23. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/7995 Karar No: 2020/1642 Karar Tarihi: 10.03.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/7995 Esas 2020/1642 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, alacağını tahsil etmek isteyen kişinin sıra cetvelinde önceliğinin olmadığı gerekçesiyle sıra cetvelinin iptaline karar verilmesi talebi ile açılmıştır. Mahkeme, şikayetçinin alacağı için öncelik koşullarını taşımadığını ve diğer icra dosyalarının haciz tarihlerinin önce olduğunu belirterek şikayetin reddine karar vermiştir. Karar, şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmiş ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Karar tarihinde uygulanacak kanun maddeleri ise İİK’nın 366. maddesidir.
23. Hukuk Dairesi 2016/7995 E. , 2020/1642 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Şikayetçi vekili, müvekkilinin dava dışı borçludan olan alacağını tahsil amacıyla taşınmazına haciz koydurduğunu, satılarak bedelinin paylaşıma konu edildiğini, icra müdürlüğü tarafından düzenlenen sıra cetvelinde kendi icra dosyalarına 4.sırada yer verildiğini ancak kendi alacaklarının öncelikli olmasının yanı sıra hacizlerinin önce tarihli olduğunu ve diğer icra dosyalarından koyulan hacizlerin ayakta olmadığını öne sürerek sıra cetvelinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Şikayet olunan davanın reddini dilemiştir. Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; şikayetçinin alacağının Avukatlık Kanunu 166/’deki öncelik koşullarını taşımadığını öte yandan 2 ve 3.sırada yer alan icra dosyalarının haciz tarihlerinin önce olup 1.sıradaki dosyanın ise dava tarihi nazara alındığında garame işleminin usulüne uygun olduğundan bahisle şikayetin reddine karar verilmiştir. Kararı şikayetçi vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre şikayetçi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle şikayetçi vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün İİK’nın 366. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 10.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi