Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18969 Esas 2020/3243 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18969
Karar No: 2020/3243
Karar Tarihi: 18.02.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18969 Esas 2020/3243 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz istemleri incelenirken, hakaret suçuna ilişkin adli para cezasının tür ve miktarı, Ceza Muhakemesi Kanunu'nda yapılan değişiklikler nedeniyle kesinleştiği için temyiz istemi reddedilmiştir. Kasten yaralama suçuyla ilgili olarak ise Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesinde bazı ibareleri iptal etmesi bozma nedeni sayılmamıştır. Yargılama sonucunda mahkeme, sanığın temyiz itirazlarını reddederek hükmün onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: adli para cezasının tür ve miktarının kesin nitelikte olduğu, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile belirtilen 5320 sayılı kanunun 8. maddesi gereğince temyiz isteminin reddedilmesi için gereken hüküm ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi; TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesinin infaz aşamasında dikkate alınabileceği ve bozma nedeni sayılmadığı Anayasa Mahkemesi kararıyla ilgili olarak ise 5237 sayılı TCK.

3. Ceza Dairesi 2019/18969 E. , 2020/3243 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında "hakaret" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hüküm kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık hakkında "kasten yaralama" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.