MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK" nun 157/1, 43/1, 62, 50/3. ve CMK 307/4. mddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın oğlu ... "ın ... "ye gidebilmek için vize başvurusu yaptığı, ancak reddedildiği, katılanın bu amaçla arkadaşı vasıtasıyla tanıştığı sanıkla irtibata geçtiği, sanığın da yardımcı olabileceğini söyleyerek katılandan kayıt parası ve vize işlemleri adı altında farklı zamanlarda paralar aldığı, ancak gerekli vizenin çıkartılmadığı ve buna ilişkin bir gelişme olmadığı, sanığın hiçbir iş yapmadan katılandan haksız menfaat elde etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda; sanığın savunması, mağdur ve tanık beyanları, uzlaşma sağlanamadığına dair tutanak ve belgeler ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, hüküm fıkrasında sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesi sırasında uygulama maddesinin “5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi delaletiyle uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 326/son. maddesi” yerine “5271 sayılı CMK’nın 307/4. maddesi” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata kabul edildiğinden ve TCK"nun 62.maddesinin uygulanmasından sonra kazanılmış hak nedeniyle eski cezasından fazla olamayacağı belirtilmesi gerektiği halde temel ceza belirlenmesinden sonra kazanılmış hakkın gözetilmesi ve bunun üzerinden TCK"nun 62. maddesinin uygulanması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sübuta, lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.