Davacı, Kurumca resen tahakkuk ettirilen prim borcu ve ferilerinin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, Kurumca resen tahakkuk ettirilen prim borcu ve fer"ilerinin iptaline ilişkindir.
4447 sayılı Yasa ile 506 sayılı Yasanın 79 maddesine eklenen 3.fıkrasında "sigortalıların otuz günden az çalıştığını gösteren bilgi ve belgelerin kuruma verilmemesi veya verilen bilgi ve belgelerin kurumca geçerli sayılmaması halinde otuz günden az bildirilen sürelere ait primlerin kurumca resen tahakkuk ettirilerek tahsil olanacağı" belirtilmiştir.
Davalı Kurumun davacılara ait özel bina inşaatında çalışan işçilerin 2001 yılının 3, 4,6,7,8 ve 9.ayları ile, 2002 yılının 6.ayına ait dönemlerde otuz günden az çalışmalarına ilişkin belgelerin verilmediği gerekçesiyle resen tahakkukta bulunarak tahsili yoluna gittiği, her ne kadar kurum cevaplarında belgelerin verilmemesinden bahsedilmekte ise de kurumca gönderilen işyerine ait dosya içinde işyeri sigortalıları tarafından da imzalanmış eksik bildirimleri kapsayan hizmet cetvellerinin bulunduğu, mahkemece öncelikle bu cetvellerin kurumca neden geçerli sayılmadığının araştırılması gerekirken bu hususun gözardı edildiği, işverence kuruma verilen belgelerin doğruluğunun ispatı yoluna gidildiğine göre bu durumun eksik bildirim yapılan sigortalıların hak alanını da ilgilendirdiği dikkate alınarak davaya dahil edilmeleri sağlanarak delillerin toplanması, hizmet cetvellerindeki imzalar üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken tanıklardan bir kısmının beyanlarının kabulü ve yetersiz bilirkişi raporu itibariyle sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde,  davalı kurumun  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,18.12.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.