MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Mirasçıları vekili Avukat ... vdl. tarafından, davalı ... aleyhine 22/05/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre
tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar ve davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davaya konu olayda, davacılara ait kapının kırıldığı ve davacı muris ..."ın 15 gün işten kaldığı yönü sabittir. Şu durumda, bu konulardaki maddi tazminat taleplerinin BK"nun 42. maddesi de göz önünde tutulmak suretiyle değerlendirilmesi ve hükme bağlanması gerekir.
Karar, açıklanan nedenlerle yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayda; davacıların murisinin haksız tahrik biçimindeki bölüşük kusuru, olayın meydana geldiği tarih ve yukarıda gösterilen ilkeler göz önünde tutulduğunda, davacılar yararına takdir edilen manevi tazminat miktarı fazladır. Daha alt düzeyde bir miktar takdir edilmesi gerekir. Karar, açıklanan nedenle de yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
...

SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacılar, (3) sayılı bentte gösterilen nedenle de davalı yararına BOZULMASINA; tarafların öteki temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 23/09/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.