Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 28.06.2013 gününde verilen dilekçe ile terekenin borca batık olduğunun tespiti ile mirasın hükmen reddinin istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 14.01.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Dava terekenin borca batık olduğunun tespiti ile mirasın hükmen reddi isteğine ilişkindir. Davalı vekili davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davanın reddine karar vermiştir. Mahkemece, yeniden yapılan yargılamada davanın reddine karar verilmiştir. Hükmü, davacı yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden temyiz etmiştir. Mirasın hükmen reddine ilişkin davalarda yargılama giderleri haksız çıkan tarafa yükletilir. Davanın açıldığı tarihte davalı şirketin alacağı için yapılan takip nedeniyle murisin müteselsil kefil olarak borçlu bulunduğu ancak yargılama sırasında asıl borçlunun borcu ödediği bu nedenle davanın konusuz kaldığı anlaşılmaktadır. Davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm kurulması gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu durumda davanın açıldığı tarih itibariyle davacının dava açmaktaki haklılık durumuna göre yargılama giderleri ve vekalet ücretinin belirlenmesi gerekir. Mahkemece dava tarihi itibariyle murisin terekesinin aktif ve pasifinin belirlenmesi, aktifinin borcu karşılamaması halinde davacı dava açmakta haklı olacağından yargılama giderlerinin davalıya yüklenmesi, aksi taktirde davacı üzerinde bırakılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.