Davacı, iş kazası  sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. 
HUMK"nun 73. maddesinde açıkça belirtildiği üzere;  Mahkeme,  yanları dinlenmeden onları iddia ve savunmalarını bildirmeleri  için usulüne uygun olarak davet etmeden  hükmünü veremez. Bu nedenle,  tebligatın davadaki önemi büyüktür.   Mahkemelerce çıkarılarak  tebligatların  tebliğ şekli 7201 sayılı Yasa ile ilgili Tüzükte düzenlenmiştir. Bilindiği gibi tebliğ ile ilgili Yasa ve tüzük hükümleri tamamen şeklidir. Gerek  tebliğ işlemi ve gerek tebliğ tarihi, Yasa ve tüzükte emredilen şekillerle ispatlanabilir. Yasa ve tüzüğün bu konuda etkili önlemler almış olmasının tek amacı tebliğin muhatabına ulaşmasını ve onun tarafından kabul edilmesini sağlamaktır. Zira yazılı tebligat bir davaya ilişkin işlemleri o dava  ile ilgili  kişilere bildirmek için, mahkemelerce yasaya uygun biçimde  yapılan bir değerlendirme  işlemidir.  O halde Yasa ve tüzük hükümlerinin  en ufak ayrıntılara kadar uygulanması zorunludur.
Tüzel kişilere yapılacak tebligatın şekli 7201 sayılı Yasa"nın 12 ve 13. maddeleriyle tüzüğün 17 ve 18. maddelerinde  düzenlenmiştir. Adı geçen Yasa ve tüzük hükümlerine göre “ tüzel  kişiliklere yapılacak tebligatın bunların yetkili temsilciliklerine, bunlar birden fazla ise yalnız birine yapılır. Tüzel kişiliğin tebliğ yapılacak yetkili temsilcisinin  herhangi bir nedenle mutad iş saatlerinde işyerinde   bulunmamaları   veya   o   sırada  evrakı   bizzat  alamayacak durumda olmaları halinde ise tüzel kişiliğin görevi nedeniyle yetkili temsilcisinden sonra gelen şahsa veya evrak müdürü gibi esasen  bu kabil işlerde görevlendirilen yetkili şahıslara tebligatın yapılması gerekir. Bunlarında  bulunmadığının  tebliğ mazbatasında tesbit edilmesi halinde tüzel kişilik adına gönderilen  tebligat diğer bir memur veya mustahdeme yapılabilir.
Somut olayda ise dava yokluğunda görülen davalı tüzel  kişiliğe  dava dilekçesinin ve  duruşma gününün  tebliğine ilişkin tebligatın “ 28.11.2001 gününde Ç.AŞ. Şantiyesi Ç. K.-A. adresinde işletme şefi L.Ö. imzasına tebliğ edildiği görülmektedir.  Tebligatı almaya  yetkili memur veya  temsilciye yada bu tür evrak almakla görevli olduğu belirlenen bir kişiye tebligat yapılması söz konusu olmayıp   tebliğe ehil kişilerin bulunmadığı hususu da  tebligat parçasına  tebliğ memurunca araştırılarak meşruhat verilmediği anlaşılmıştır.  Bu durumda davalı tüzel kişiliğe duruşma günü ve dava dilekçesinin  yukarıda açıklanan şekilde usulüne uygun olarak tebliğ  edilmediği açıktır.
Mahkemece  aleyhine dava açılan tüzel kişiliğe usulüne uygun  biçimde  dava dilekçesi ve duruşma günü tebliğ edilerek davadan haberdar olması sağlanmadan işin  esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması  usul ve yasaya  aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde  temyiz edenlere  iadesine, 18.12.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.