Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2495 Esas 2022/6618 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte belge düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme

1)''2010 takvim yılında sahte belge düzenleme'' suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirerek beraat kararı veren Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2)''Defter, kayıt ve belgeleri gizleme'' suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın yetkilisi olduğu ... Otomotiv Gıda İnş. Nak. Turizm Sanayi ve Tic. Ltd. Şirketi’nin; 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarına ait defter ve belgelerini 31.08.2010 tarihinde yapılan usulüne uygun tebligata rağmen ibraz etmemesi nedeniyle, sanık hakkında Ümraniye Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 06.06.2011 tarih ve 2011/6128 Esas sayılı iddianame ile İstanbul Anadolu 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/472 Esas sayılı dosyasında açılan davada, mahkemenin 17.09.2013 tarih ve 2013/689 Karar sayılı ilamı ile verilen beraat kararının, temyiz incelemesinde Dairemizin 05.02.2019 tarih 2016/6052 Esas ve 2019/1088 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilerek kesinleşmesinden sonra, sanık hakkında aynı şirkete ait “2009 ve 2010 takvim yıllarına ait defter ve belgeleri” ibraz etmemesi nedeniyle açılan temyize konu bu davanın mükerrer olduğu ve kamu davasının reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla sanığın beraatine karar verilmesi,


Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 14.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.