MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Adana 5. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 10.07.2013 tarih ve 2013/337-2013/456 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ile ihbar olunan T.C. İçişleri Bakanlığı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinden ..."in 28.09.2008 tarihinde davalı kuruma ait banliyo treni ile Mersin"den Adana yönüne giderden Yenice mevkiinde dışarıdan atılan taşın sol gözüne isabet etmesi neticesinde davacının sol gözünün görme yeteneğini kaybettiğini, bir gözünden yaralanmış olması ve yaralanan gözünün mikrop kapması halinde diğer gözünü de kaybetme tehlikesi yaşadığını, müvekkilinin görme yeteneğini kaybetmesinden ötürü mesleğini yapamadığını, davalı taşıyıcının yolcularını gidecekleri yere kadar salimen ulaştırmakla yükümlü olduğunu, davalının sorumluluğunun tehlike sorumluluğu olduğunu, insan hayatının söz konusu olduğu durumlarda her türlü çağdaş önlemi alması gerektiğini, davalının bu konuda hiçbir düzenleme yapmadığını, olaydan kaynaklanan tüm kusurun ve sorumluluğun davalı tarafta olduğunu bildirerek ... için 60.000 TL maddi, 120.000 TL manevi, ... için 60.000 TL manevi, ... için 40.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dairemizin 09.05.2013 tarihli bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonunda; davacı ... ile davacı ... yönünden talep edilen manevi tazminat davasının, olayın oluşu, tarafların kusur oranı, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, davacıların diğer yaralı mağdur ..."in yakınlık dereceleri ve olay nedeniyle duydukları elem ve azap gözetilerek manevi tazminat davasının kısmen kabulüne karar verilmesinin gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 87.838,83 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte, davacı ... için 5.000 TL ve davacı Enes için 3.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, davacı ... için belirlenen manevi tazminata ilişkin hüküm kesinleştiğinden bu konuda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ile ihbar olunan ... vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekili ile ihbar olunan T.C. İçişleri Bakanlığı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekili ile ihbar olunan T.C. İçişleri Bakanlığı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ihbar olunan T.C. İçişleri Bakanlığı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, aşağıda yazılı bakiye 4.910,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 13/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.