Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/22638 Esas 2016/692 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı Belediyede zabıta memuru olarak çalışmakta iken 6111 sayılı Kanun uyarınca Milli Eğitim Müdürlüğüne atandığını ancak belediyeden nakil olduğu tarih itibari ile ödenmeyen işçilik alacaklarının olduğunu öne sürerek fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ücreti, vergi iadesi alacağı, ilave tediye alacağı, ikramiye alacağı ve banka promosyonundan doğan alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda; davacı işçinin fazla çalışma ücreti isteğinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışma ücretinin uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak bu alacağın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda dosya içerisinde bulunan işyeri kayıtlarında çalışma saatleri bulunmaması nedeniyle fazla çalışma ücret alacağı tanık beyanlarına göre hesaplandığı halde hakkaniyet indirimi yapılmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, fazla alınan harcın istek halinde davacıya iadesine, temyiz harcıının istek halinde davalıya iadesine, 21.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.