Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/1577 Esas 2022/1747 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu görevlisine hakaret, nitelikli tehdit, basit kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)Sanığın, katılan ...’e yönelik kamu görevlisine hakaret suçundan; TCK’nin 125/1, 125/3-a, 125/4, 62 ve 52/2 maddeleri gereğince verilen 7.080 TL adli para cezası hakkında, CMK’nin 231 maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararı,
2)Sanığın, katılan ...’e yönelik nitelikli tehdit suçundan; TCK’nin 106/2-c ve 62 maddeleri gereğince verilen "1 yıl 8 ay" hapis cezası hakkında, CMK’nin 231 maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararı,
3)Sanığın, katılan ...’e yönelik basit kasten yaralama suçundan; TCK’nin 86/2, 86/3-c, 62 ve 52/2 maddeleri gereğince verilen 3.000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair kararı,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında, kamu görevlisine hakaret ve nitelikli tehdit suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde:

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, aynı Kanun'un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık hakkında, basit kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde:
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hüküm kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 07.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.