MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar , yaşı küçük ve sürücü belgesi bulunmayan Tekin"in davalı ..."in adına kayıtlı araç ile murisleri ...."e çarparak ölümüne neden olduğunu, annelerini kaybettikleri için çok üzüldüklerini ileri sürerek; her bir davacı için 5.000.00.- er TL manevi tazminatın olay tarihinden avans faizi ile, davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmişlerdir.
Davalılar, davanın reddini istemiştir .
Mahkemece; her bir davacı lehine 2.000.00.- TL olmak üzere toplam 10.000.00.-TL manevi tazminatın davalılar Metin Kaplan ve ..."dan müteselsilen tahsiline, hükmedilen bu tazminata kaza tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine, davalı Kudbettin Kaplan aleyhine açılan davanın tefrikine ayrı bir esasa kaydedilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir .
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazı yerinde değildir.
2-Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Hakim, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda hakimin, hukuk ve adalete
uygun karar vereceği Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu bedel, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Olayın gelişim biçimi incelendiğinde; davalıların sürücü belgesi olmayan küçük çocuklarını serbest bıraktıkları, bu özensizlik nedeni ile çocuğun ölümle sonuçlanan bir kaza yaptığı anlaşılmaktadır. Yukarıda açıklanan ilkeler gözetildiğinde, davacılar heline hüküm altına alınan manevi tazminat miktarı azdır. Mahkemece, davacılar yararına hakkaniyete uygun bir miktarda manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte yazılı nedenlerle hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacılar yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.