Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/14998 Esas 2013/14638 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/14998
Karar No: 2013/14638
Karar Tarihi: 19.09.2013

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/14998 Esas 2013/14638 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, hayvan kaçakçılığı suçundan dolayı el konulan 60 büyükbaş hayvanın kendisine iade edilmediği için uğradığı zararın tazminini istemiştir. Mahkeme, bilirkişi raporu doğrultusunda davacıya kısmi tazminat ödenmesine karar vermiş ancak yapılan hesaplama yanlış olduğu için Yargıtay'da bozulmuştur. BK'nın 43, 44 ve 42. maddeleri uyarınca zarardan %35 oranında indirim yapılması gerektiği ancak tamamının anaç inek olması ve doğuracağının kabul edilmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu için daha düşük bir tazminat ödenmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- BK'nın 43. maddesi: Zarar tazminatının takririnde, zararın kusurlu olanın fiilinin sonucu olduğu ve mağdurun da fiile uygun davranması gerektiği ve mağdurun kendisinin zararı azaltmak için yapması gereken tedbir ve katkılar düşünülmelidir.
- BK'nın 44. maddesi: Mağdurun zararın artmasına kusurlu olmayan sebeplerle katkısı varsa bu durumda indirim yapılır.
- BK'nın 42. maddesi: Zarar görenin göstermesine rağmen zararın tamamının veya bir kısmının tazmini, aynı zamanda acizlik durumu, kötü niyet veya kusura sahip olanın durumuna, zarar verenin kusur oranına, fiilin niteliğine ve diğer nedenlere göre takdir edilebilir.

4. Hukuk Dairesi 2012/14998 E. , 2013/14638 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekaleten ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 29/03/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/07/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazına gelince; dava, haksız el koyma nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, hayvan kaçakçılığı suçundan dolayı, kendisine ait 60 adet büyükbaş hayvana el konularak yediemine tevdi edildiğini, hakkında yapılan ceza yargılaması neticesinde beraat ettiğini ve hayvanların tarafına iadesine karar verildiğini, ancak hayvanların iade edilmediğini belirterek, uğradığı zararın tazminini istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme, 27/09/2011 tarihli bilirkişi raporu ile zararın hesaplandığını, ancak dosya içeriğine göre; bu zararın artmasında davacının da müterafik kusurunun bulunduğunu, BK’nın 43. ve 44. maddeleri gereğince zarardan takdiren %35 oranında indirim yapılması gerektiğini belirterek, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, el konulan 60 adet büyükbaş hayvanın tamamının anaç inek olarak kabul edildiği ve kültür ırkı olarak değerlendirildiği anlaşılmaktadır. Ceza dosyasında yer alan tutanaklarda; hayvanların cinsiyetleri ayrıntısı ile belirtilmemekle birlikte, sığır oldukları kayıtlıdır. Bu itibarla bir sığır sürüsünde yer alan hayvanların tamamının anaç inek olduğunun ve doğuracağının kabul edilmesi hayatın olağan akışına aykırıdır. Mahkemece, BK’nın 43 ve 44. maddeleri uyarınca hesaplanan tazminattan indirim yapılmış olması yerinde ise de; yukarıda belirtilen sebeplerle BK’nın 42. maddesi de gözetilerek hükmedilen tazminattan daha alt düzeyde bir tazminata karar verilmesi gerekmektedir. Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine 19/09/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.