4. Ceza Dairesi Esas No: 2013/31863 Karar No: 2014/11049 Karar Tarihi: 07.04.2014
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/31863 Esas 2014/11049 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2013/31863 E. , 2014/11049 K.
YARGILAMA GİDERLERİ
ZORUNLU MÜDAFİİ ÜCRETİ
MALİ OLANAKTAN YOKSUNLUK
"İçtihat Metni"
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Suça sürüklenen çocuğa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, Dosyadaki bilgilerden mali olanaklardan yoksun olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğa, yaş küçüklüğü nedeniyle zorunlu olarak atanan müdafii için ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi, Kanuna aykırı ve suça sürüklenen çocuk H.. K.. müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, “zorunlu müdafi ücretinin suça sürüklenen çocuktan tahsiline ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması” biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 07/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.