Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/9477 Esas 2006/15224 Karar Sayılı İlamı

Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine    karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının  meslek hastalığı sonucu oluşan  % 13,2 oranındaki sürekli işgöremezlik   nedeniyle  manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sosyal Sigortalar Kurumu Zonguldak Uzun Mehmet Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nin 28.3.2005  gün ve M919 sayılı raporuna göre dava kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı yanca, sürekli işgöremezlik oranını belirleyen adı geçen hastane raporuna itiraz edildiğine göre,   öncelikle 506 sayılı Yasanın  109. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması zorunludur. Ancak, bu rapora karşı somut verilere dayanan  bir itiraz olursa Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilir. Dosyada her ne kadar 28.10.2005 tarihli Yüksek Sağlık Kurulu raporu mevcutsada bu rapor yürürlük süresinin  uzatılmasına ilişkin olup maluliyet oranını belirlememektedir.  bu nedenle  yasal prosedür işletilmeden yukarıda yazılı hastane raporu ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya  aykırıdır.
O halde,  davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer  olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 12.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.