Danıştay 13. Daire 2015/531 Esas 2020/3457 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/531
Karar No:2020/3457

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Valiliği
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Edirne ili, ... Mahallesi, ... Cad., No:… adresinde bulunan ... Birahanesi'nin işletmeciliğini yapan davacı tarafından, açık alkollü içki satış belgesi verilmesi istemiyle yapmış olduğu başvurunun reddine ilişkin ... tarih ve ... sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; davacıya ait ... sicil numaralı satış belgesi için 2014 yılında süre uzatımı yapılmadığından belgenin re'sen iptal edildiği, bunun üzerine davacının süre uzatım işlemi için 08/05/2014 tarihli dilekçe ile Edirne Gıda Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğü'ne başvuruda bulunduğu, ancak yönetmelikte belirtilen süre içerisinde süre uzatım bedelini yatırarak başvuru yapmadığından dolayı süre uzatım işleminin gerçekleştirilmediği, geçerliliğini yitiren belgesi için davacının tekrar başvuru yaptığı, bu başvurusunun da iş yerinin 90 metre yakınında … Camii bulunduğundan iş yerinin Yönetmelikte aranan "ibadethaneye en az 100 metre uzaklıkta olma" şartını sağlayamadığı gerekçesiyle reddedildiği, 4250 sayılı Kanun'un 9. maddesine göre açık alkollü içki satışı yapılacak iş yerleri ile örgün eğitim kurumları ve dershaneler, öğrenci yurtları ve ibadethaneler arasında kapıdan kapıya en az yüz metre mesafenin bulunmasının zorunlu olduğu, Kanun'un geçici maddesine göre 24/05/2013 tarihinden önce iş yeri açma ruhsatı ve satış belgesi almış işletmeler için bu maddenin uygulanmayacağı, davacının satış belgesi için 2014 yılında yapması gereken süre uzatım başvurusunu yapmadığından belgenin re'sen iptal edildiği, davacı tarafından belge iptalinden sonra yapılan başvurunun yeni bir başvuru olarak değerlendirilmesi gerektiği, bu durumda da davacının iş yerinin mesafe şartını sağlaması gerektiği, dava dosyasında bulunan Edirne Belediye Başkanlığı'nın 02/05/2014 tarihli yazısına göre, davacının iş yerinin 90 metre yakınında … Camisinin bulunduğu, davacının mesafe yönünden itirazının bulunmadığı, dolayısıyla davacının iş yerinin Kanun'un 9. maddesinde aranan şarta sahip olmadığı anlaşıldığından açık alkollü içki satış belgesi düzenlenmemesi işleminin hukuka uygun olduğu sonucuna varılmıştır.
Her ne kadar, davacı tarafından iş yerinin 1971 yılından beri faaliyette olduğu ve iş yeri açma ve çalışma ruhsatı ile alkollü içki satış belgelerinin eski tarihli olduğu ve kazanılmış hakkının bulunduğu iddia edilmekte ise de, davacının kazanılmış hakkının ancak süresi içesinde süre uzatım işlemi yapılması hâlinde söz konusu olacağı, davacının ise yasal süresi içerisinde süre uzatım işlem bedelini TAPDK hesabına yatırmadığı, dolayısıyla kazanılmış hakkının sona erdiği anlaşıldığından bu iddiaya itibar edilmemiştir.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, iş yerinin 1971 yılından beri faaliyette olduğu ve kazanılmış hakkının bulunduğu, Yönetmelikte yer alan ibadethaneye en az 100 metre uzaklıkta olma şartının kendisi için uygulanamayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, davacının satış belgesi için yasal süresi içerisinde süre uzatım işlemi yaptırmadığı ve belgenin re'sen iptal edildiği, geçerliliğini yitiren belge için yeniden başvuru yapması gerektiğinin kendisine bildirildiği, davacının iş yerinin 90 metre yakınında ... Camii bulunduğu, dolayısıyla davacıya ait iş yerinin Yönetmelikte aranan "ibadethaneye en az 100 metre uzaklıkta olma" şartını sağlayamadığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın reddi yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 02/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.