Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1941 Esas 2020/3214 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1941
Karar No: 2020/3214
Karar Tarihi: 24.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1941 Esas 2020/3214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı incelenmiştir. Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanığın müştekinin çalıştığı iş yerine gelip alışveriş bahanesiyle 5 TL'lik ürün aldıktan sonra 100 TL uzatarak para üstü olarak 95 TL aldığı ancak sonra vazgeçtiği ve geri aldığı para sonrası 50 TL'yi fark ettirmeden alarak iş yerinden ayrıldığı, polislerce yakalandığı ve üst aramasında suça konu 50 TL'nin çıktığı belirtilmiştir. Sanığın suç vasfı hırsızlık olarak kabul edilmemiş ve yanılgıya düşülerek fazla ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle mahkeme kararı BOZULMUŞTUR.
5237 Sayılı TCK'nin 53. maddesi: Bazı hak yoksunluklarını öngören maddelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi durumunda infaz aşamasındaki uygulama.
5237 Sayılı TCK'nin 142/2-b maddesi: Elde veya üstte taşınan eşyanın alınmasına yönelik olan özel becerinin suça verilen cezayı artırıcı bir etkisi olması durumu.

2. Ceza Dairesi 2020/1941 E. , 2020/3214 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 142/2-b maddesinde belirtilen “özel becerinin” elde veya üstte taşınan eşyanın alınmasına yönelik olduğu, oluşa ve dosya içeriğine göre ise; sanığın, müştekinin çalışmış olduğu iş yerine alışveriş yapma bahanesiyle geldikten sonra 5,00 TL’lik ürün alıp 100,00 TL uzattığı, müştekinin 100 TL’yi alıp para üstü olarak 95,00 TL’yi sanığa verdiği, ancak sonrasında sanığın alışverişten vazgeçtiğini söyleyip verdiği 100 TL’yi geri istediği ve o esnada başka müşterilerle ilgilenen müştekinin, sanığın para üstü olarak bıraktığı parayı saymadan alıp ilk başta aldığı 100 TL’yi sanığa geri verdiği, böylelikle 50 TL’yi katılana fark ettirmeden alarak iş yerinden ayrıldığı anlaşılan sanığın, iş yeri çıkışında durumundan şüphelenen polislerce yakalandığı ve üst aramasında suça konu 50,00 TL’nin çıktığı ve müşteki tarafından yapılan kasa sayımında da eksiğin olduğu anlaşılmakla; sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-b maddesi ile uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 24/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.