MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03.02.2011 tarih ve 2009/202-2011/27 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından 30/03/2007 tarih ve 2007/138 nolu kararla el konulan şirketin radyo ve televizyon yayıncılığı yapan bir şirket olduğunu, davalının bu şirketin 50.000 TL sermaye payından 49.600 TL’lık payın sahibi olup, en yüksek hissedarı bulunduğunu, el konulan şirketin 2000-2004 dönemlerinde zarar ettiğini, şirket yönetim kurulunca alınan 20/07/2004 tarih ve 2004/3 nolu kararla, “2003 yılı bilançosunda görülen 460.813,02 TL tutarındaki geçmiş yıl zararının ve 282.052,81 TL tutarındaki dönem zararının tamamının şirket hissedarlarından ... tarafından üstlenilmesine” oybirliğiyle karar verildiğini, davalının da “sözkonusu yönetim kurulu kararını onaylıyorum ve belirtilen tutarları üstlenmeyi taahhüt ediyorum” şeklinde yazılı taahhüdüyle yönetim kurulu kararı doğrultusunda bahsi geçen dönem zararlarını üstlendiğini, ancak aradan geçen uzun süreye rağmen davalının, üstlendiği bu borcu ödemediğini ileri sürerek 742.865,83 TL alacağının şimdilik 20.000 TL"nın taahhüt tarihi olan 20/07/2004 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, istemin zamanaşımına uğradığını, esasa ilişkin olarak da müvekkilinin bir borcunun bulunmadığını ayrıca tüm malvarlığı üzerine tedbir konulmuş olması nedeniyle tasarruf imkanının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, şirketin dönem zararlarının davalı hissedar tarafından ödenmesine yönelik yönetim kurulu kararının davalı tarafından aynen benimsendiği ve borcun ödeneceğinin taahhüt edildiği, davacı alacaklının da bu taahhüdü benimsemek suretiyle davalıdan borcun ödenmesini talep ettiği, yönetim kurulu kararı, davalı taahhüdü ve ayrıca davalı savunmasında yer verilen tedbir kararlarının 2000 yılında alınmış olmasına karşın, şirketin büyük hissedarı davalının 2004 yılında 20/07/2004 tarihinde taahhütte bulunmuş olması hususları birlikte değerlendirildiğinde dava öncesinde borçlu temerrüdünü doğuran bir hukuki işlem bulunmadığı gerekçesiyle 20.000 TL alacak tutarının dava tarihinden itibaren hesaplanacak değişen oranlardaki avans faiziyle davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, davacı vekilinin faizin yürütülme tarihi yönünden fazlaya ilişkin isteminin reddine, alacak tutarı yönünden fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulmasına karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, aşağıda yazılı bakiye 178,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 14.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.