Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8630 Esas 2020/50 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından karara bağlanan dava, vergi usul kanununun defter ve belgelerin gizlenmesini öngören maddesine yönelik suçlamayı içermektedir. Ancak bu suçun oluşabilmesi için incelenmek üzere ibraz edilmesi gereken defter veya belgelerin noter tasdiki ve belge basım-teslim formu gibi belgelerle sabit olması gerekmektedir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun belirlenmesi için incelenmek üzere ibraz edilmesi gereken belgelerin varlığını kanıtlayan belgelerin dosyaya eklenmesi gereklidir. Ayrıca, kanun yoluyla iptal edilen TCK'nin 53. maddesi nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunludur. Kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Detaylı kanun maddeleri şu şekildedir:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2. maddesi: Defter ve belgelerin gizlenmesini öngören maddeler arasında yer alır.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Suç işleyenlerin cezalandırılması ve cezaların uygulanması ile ilgili genel hükümleri düzenler.
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı: TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın yeniden değerlendirilmesi için iptal kararı verilmiştir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Mahkeme kararlarının bozulması ve yeniden yargılama yapılması ile ilgili hükümleri içermektedir.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Yerel mahkeme kararlarının temyiz edilmesi ve bozulması ile ilgili hükümleri düzenler.