Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/207 Esas 2020/3222 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/207
Karar No: 2020/3222
Karar Tarihi: 18.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/207 Esas 2020/3222 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 2020/207 E, 2020/3222 K numaralarıyla kaydedilen karar, kasten yaralama suçundan mahkumiyet ile sonuçlanmıştır. Ancak, sanığın savunma hakkı kısıtlanmıştır ve hükmün gerekçesinde belirtildiği üzere TCK'nin 86. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinin yanında (e) bendinin de yazılması gerektiği gözetilmemiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı ibarelerinin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerden dolayı, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nin 216/3. maddesi, TCK'nin 86. maddesinin 3. fıkrasının (a) ve (e) bentleri, CMK'nin 232/6. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/207 E. , 2020/3222 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Hükümden önce son söz duruşmada hazır bulunan sanığa verilmeyerek 5271 sayılı CMK"nin 216/3. maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2)Hükmün gerekçesinde de belirtildiği üzere sanığın eşini silahtan sayılan sopa ile kasten yaraladığı ve temel cezanın da bu nedenle teşdiden tayin edilmesine karşın hüküm kısmında TCK"nin 86. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinin yanında (e) bendinin de yazılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3)Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.