17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4423 Karar No: 2016/8986 Karar Tarihi: 15.06.2016
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4423 Esas 2016/8986 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık suçu işleyen hükümlüye verilen mahkumiyet hükmünü incelerken, diğer temyiz nedenlerinin yerinde olmadığını ve suçun hükümlü tarafından işlendiğini kabul etti. Ancak, hükümlü için daha uygun olan Yasa'nın tespit edilmesi gerektiğini belirtti. Ayrıca, infaz hükümlerindeki eksiklik nedeniyle hüküm bozuldu. Kanunlar açısından, hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi, mala zarar verme suçu için 765 sayılı TCK'nın 492/1 maddesi ve geceleyin konut dokunulmazlığını bozma suçu için 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesi tartışıldı.
17. Ceza Dairesi 2016/4423 E. , 2016/8986 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun hükümlü tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-5237 sayılı TCK’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 492/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda hükümlünün, müştekiye ait konutun pencere camını kırmak suretiyle hırsızlık yaptığının anlaşılması karşısında; eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b. maddesine uyduğu gözetilip, şikayet bulunduğu için mala zarar verme ve geceleyin konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden de uzlaşma olanağı sağlandıktan sonra, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca, hükümlünün yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, hükümlünün, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 116/1-4, 151/1. maddelerine karşılık 765 sayılı TCK"nın 492/1, 522. maddelerine uyan eylemleri nedeniyle denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan Yasa belirlenip uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde hüküm kurulması, Kabul ve uygulamaya göre de; 2-5237 sayılı TCK’nın 7/3. maddesinin açık hükmü karşısında, 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlar nedeniyle aynı yasanın 6. ve 7. fıkralarında düzenlenen mükerrirlere ilişkin infaz hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ...’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 15.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.