MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20.04.211 tarih ve 2009/145-2011/177 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin aracını davalı idareye ait bahçeye parkettiğini, aracını almaya geldiğinde aracının camının kırık olduğunu ve içerisinde 9.000 TL nakit ve çek yapraklarının bulunduğu çantanın çalındığını gördüğünü, davalının gerekli güvenlik teşkilatı ve personelini bulundurmadığını, bahçesine emanet olarak bırakılan araçtan hırsızlık yapılması nedeniyle kusurlu olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 9.000 TL"nın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davalının aracının güvenliğini sağlamak gibi bir zorunluluğunun bulunmadığını, aracın bırakıldığı yerin otopark değil fabrika sahası olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının otopark işleticisi olmadığı, bir otopark da düzenlemediğini, görevli personelin araçlarını bırakabilecekleri bir yer temin ettiğini, davacının, kendini takip eden bir araç olduğunu bile bile gerekli önlemleri ve değerli eşyalarını yanına almadan aracını böyle bir yere park etmesi nedeniyle zarar ve fiil arasındaki illiyet bağının kesildiğini, ayrıca üçüncü kişinin kasıtlı eyleminin de illiyet bağını kestiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 05,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.