Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/12126 Esas 2016/4277 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12126
Karar No: 2016/4277
Karar Tarihi: 22.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/12126 Esas 2016/4277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayıyla ilgili verilen yerel mahkeme kararının temyiz edilmesi sonucunda, kararın niteliği, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosyanın görüşüldüğünü belirtmiştir. Temyiz sebebi olabilecek diğer nedenlerin dosya kapsamına göre yerinde görülmediği, ancak bazı eksikliklerin olduğu vurgulanmıştır. Bu eksiklikler ise şu şekildedir:
1. Sanık ve suça sürüklenen çocuk, bir minibüsün çerçeve kısmından sürgülü camını zorlayarak oto teybini çalmışlardır ve bu eylemin TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun gözetilmemesi,
2. Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında TCK\"nın 61/5. maddesindeki sıra gözetildiğinde öncelikle suçun nitelikli hali olan aynı Yasanın 143. maddesi uygulandıktan sonra 35. maddesi uyarınca suça teşebbüs hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3. İddianamede bahsi geçen sanık hakkında TCK\"nın 145. maddesinin uygulanması talep edildiği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden anılan maddenin uygulanmaması suretiyle CMK\"nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
4. Sanık hakkında kurulan hüküm yönünden, Anayasa Mahkemesi\"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günü, Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK\"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
5. Sanık hakkında kurulan hüküm yönünden,Asliye Ceza Mahkemesinin

22. Ceza Dairesi 2015/12126 E. , 2016/4277 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık ve suça sürüklenen çocuğun mağdura ait minübüsün sürgülü camını çerçeve kısmından zorlayarak oto teybini çalmaları eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun gözetilmemesi,
2-Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 61/5. maddesindeki sıra gözetildiğinde, öncelikle suçun nitelikli hali olan aynı Yasanın 143. maddesi uygulandıktan sonra 35. maddesi uyarınca suça teşebbüs hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-İddianamede sanık ... hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanması talep edildiği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden anılan maddenin uygulanmaması suretiyle CMK"nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
4-Sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden, Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
5- Sanık ..."ın fiili işlediği tarihte 18 yaşını doldurmadığı Asliye Ceza Mahkemesinin 20.05.2004 gün ve 2004/249 Esas 2004/ 383 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınarak mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi suretiyle TCK"nın 58/5. maddesine aykırı davranılması,
6- Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş suça sürüklenen çocuk ... hakkında TCK"nın 50/3. maddesindeki zorunluluk gözetilerek, hükmolunan kısa süreli hapis cezasının anılan maddedeki seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

7-Suçu işlediği sırada 18 yaşını doldurmayan suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 53. maddesinin uygulanmayacağının gözetilmemesi,
8-Birlikte suç işleyen sanıklara neden oldukları yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca ayrı ayrı yükletilmesi yerine, müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve suça sürüklenen çocuk ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.