Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5881 Esas 2016/2809 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 53, 58 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis 7300 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın dükkanına gelen sanığın, cep telefonu almak istediğini, parasını daha sonra vereceğini, 50 Frank güvence karşılığında cep telefonlarını ayırıp ayıramayacaklarını sorduğu, teklifinin kabul edilmesi üzerine güvence karşılığında telefonların sanık için ayrıldığı, aynı günün akşamı katılana telefonla ulaşan sanığın annesinin rahatsızlığı dolayısıyla ....’de hastahanede bulunduğunu, dışarı çıkamadığını söyleyerek katılandan telefonları getirmesini istediği, hastane önünde buluştuklarında, sanığın telefonları alarak katılana 1500 Frank verdiği, katılanın paraları alarak bozdurmak için döviz bürosuna gittiğinde paraların tedavülden kalkmış olduğunu öğrendiği ve sanığa bir daha ulaşamadığı iddia olunan olayda ;
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
1-Dosya içinde bulunan, sanık tarafından katılana verilen banknotların... Bankasına gönderilerek tedavülden kalkıp kalkmadığına dair rapor alınması ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre de;
a-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 365 gün olarak tayin edilmesi,
b-5271 sayılı CMK"nın 226.maddesi uyarınca sanığa TCK"nın 58. maddesi için ek savunma hakkı verilmeksizin hakkındaki cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
c-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı nazara alınarak TCK 53 ile ilgili uygulamanın yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten/lerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.