Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/18880 Esas 2017/10151 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü;
-K A R A R-
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı ..."ün maliki diğer davalının sürücüsü olduğu ... plakalı aracın 30/10/2001 tarihinde davacı kasko ... tarafından sigortalanan ... plakalı araca çarparak sigortalı aracın hasarına neden olduğunu, sigortalı vasıta sahibine 2.373,00 TL"nin 13/12/2001 tarihinde ödendiğini, davalı araç sürücüsünün yüzde yüz kusurlu olduğunu belirterek sigortalıya ödenen 2.373,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; yetki itirazında bulunduğu ... mahkemelerinin yetkili olduğunu belirtmiştir.
Davalı ... cevabında kazanın oluş tarihi ile aracın satış tarihi arasında 2 yıl bulunduğunu bu yüzden herhangi bir sorumluluğunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.Diğer davalı ... davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile kısmen reddine, 1670,50 TL alacağın davalılar ... ve ..."den, diğer davalı ... yönünden poliçe Limiti 1200,00 TL ile sınırlı olmak üzere, davalılar ... ve ... yönünden 31/01/2012 tarihinden itibaren hükmedilen bedele yasal faiz uygulanmasına, diğer davalı ... yönünden ise hükmedilen bedeline dava tarihinden itibaren reeskont faizi uygulanarak bu davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup mahkemece karar verilen tazminat yönünden dava kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının (dilekçesinin) REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 6.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.