Mahkemesi     :  Konya İş Mahkemesi
Tarih               :  3.4.2006
No                   : 457-259  
                       
Davacı iş kazası  sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava,  davacının iş kazası  sonucu  yaralandığı iddiasına dayalı maddi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece  davalı hakkında açılan  kamu davasının  davacının ceza  yargılaması aşamasında şikayetinden vazgeçmesi  sebebiyle  şikayet yokluğu nedeniyle ortadan kaldırılmasına karar verildiği,  özel hukuka ilişkin haklarını saklı tutmadığı, hakkın doğumu  anında feragatten dönülemeyeceği gerekçesiyle 765 sayılı Ceza  Kanununun 111. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmiştir.
Her ne kadar  dosyada Konya 2. Asliye  Ceza Mahkemesinin 2003/770 Esas nolu dosyası  veya dosyanın fotokopisi  yok ise de dosyada bulunan  duruşma zaptı, ifade tutanağı, Adli Tıp Kurumu Konya Şube Müdürlüğü  raporu fotokopilerinden ve davalı  tarafın 6.7.2005 tarihli cevap dilekçesi içeriğinden davacının 28.5.2003 gününde davalıya ait toptan gıda işyerinde  asmalık yapılmak üzere işyerine getirilen demirleri 2. kata çıkarırken  demirlerin  elektrik  teline değmesi   sonucu elektiriğe çarpıldığı, sağ el, sağ ayak ve yüzde elektrik yanığı  oluştuğu ve 7 gün iş  ve güçten kalacak şekilde  yaralandığı olay günü davacının hastane polisine verdiği ifade de kimseden davacı ve şikayetçi olmadığını bildirdiği ancak açılan kamu davasında şikayetçi olduğu, ceza mahkemesincedavalının üzerine atılı bulunan suçun takibinin şikayete tabi olması sebebiyle kamu davasının ortadan kaldırılmasına karar verildiği  anlaşılmaktadır.
765 sayılı TCK"nun 111. maddesi  gereğince kamu davasının düşmesi    cürümden zarar gören şahsin  davadan vazgeçmiş olmasından ileri  gelmiş  ve vazgeçtiği sırada davacı hukuki şahsiyesini ayrıca muhafaza etmemiş ise, artık hukuk  mahkemesinde tazminat alacağını dava edemez.  Somut olayda  davacı hazırlık soruşturması sırasında  şikayetçi  olmadığını, zabıtadaki ifadesinde beyan etmiş olmakla birlikte açılan kamu davasına müdahil olmuş ve şikayetçi olduğunu bildirmiş olduğundan ve kamu davası mahkemede açıklanmış bir vazgeçme beyanı nedeniyle ortadan kaldırılmadığından 765 sayılı Ceza  Kanununun 111. maddesinin  olayımızda uygulama olanağı bulunmayıp davacının özel hukuka ilişkin tazminat davasının görülmesi  gerekir.
Diğer yandan 506 sayılı Yasa’nın 27. ve müteakip maddelerinde işverenin iş kazasını engeç iki gün içinde Sosyal Sigortalar Kurumuna bildirilmekle yükümlü olduğu, haber verme kağıdındaki bildirilen olayın iş kazası sayılıp sayılmayacağı hakkında gerekirse Kurumca soruşturma yapılabileceği ve varılan sonucun en geç üç ay içinde ilgililere yazı ile bildirileceği, ilgililerce yetkili mahkemeye başvurularak kurum kararına itiraz olunabileceği, itiraz halinde Kurum kararının ancak mahkeme kararının kesinleşmesiyle kesin hale geleceği bildirilmiştir.
Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından karşılanmayan zararın ödetilmesine ilişkin davalarda (tazminat davaları) öncelikle haksız zenginleşmeyi ve mükerrer ödemeyi önlemek için Kurum tarafından sigortalıya bağlanan gelirin peşin sermaye değerinin tazminattan düşülmesi gerektiği Yargıtay’ın oturmuş ve yerleşmiş görüşlerindendir. Diğer yandan, sigortalıya bağlanacak gelir ve hükmedilecek tazminatın miktarını doğrudan etkilemesi nedeniyle, işçide oluşan meslekte güç kayıp oranının hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeksizin kesin olarak saptanması gerekir. 506 sayılı Yasanın 19. maddesinde geçici iş göremezlik hali sonunda Kuruma ait veya Kurumun sevk edeceği sağlık tesisleri sağlık kurulları tarafından verilecek raporlarda belirtilen arızalarına göre iş kazası sonucu meslekte kazanma gücünün en az %10 azalmış bulunduğu Kurumca tesbit edilen sigortalıya sürekli iş göremezlik geliri bağlanacağı, 31. maddesinde Kurumun, sigortalıya bağlanacak gelirleri yapılan inceleme ve soruşturmalar sonunda ve gerekli belgelerin tamamlandığı tarihten itibaren en geç üç ay içinde tesbit ederek ilgililere yazı ile bildireceği, ilgililerin bağlanan geliri bildiren yazıyı aldıktan sonra bir yıl içinde yetkili mahkemeye başvurarak Kurum kararına itirazda bulunabilecekleri, itirazın reddi hakkındaki mahkeme kararının kesinleşmesiyle Kurum kararının kesinleşmiş olacağı, 109. maddesinde de sigortalıların iş görmezlik hallerinin tesbitinde, Kurum Sağlık tesisleri sağlık kurullarınca verilecek raporlar da belirtilen hastalık ve arızaların esas tutulacağı, Kurumca verilen karara ilgililer tarafından itiraz edilmesi halinde durumun Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karar bağlanacağı bildirilmiştir.
Somut olayda iş kazası olduğu iddia  olunan olayın Sosyal Sigortalar Kurumuna bildirilmediği  anlaşılmaktadır.  Kurumca sigortalıya gelir bağlanabilmesi için  öncelikle zararlandırıcı  olayın iş kazası  niteliğinde olup olmadığının tesbiti  ön sorunudur.  iş kazasının  tesbiti  ile ilgili ihtilaf Sosyal Sigortalar Kurumunun hak  alanını  doğrudan  ilgilendirmekte olup tazminat davasında kurum taraf değildir. 
Yapılacak iş; davacıya iş kazasını Sosyal Sigortalar  Kurumuna ihbarda bulunmak, olayın kurumca iş kazası olarak  kabul edilmemesi halinde  Sosyal  Sigortalar  Kurumunun hak  alanını  etkileyeceğinden işveren aleyhine iş kazasının tesbiti davası açması için önel vermek, tesbit davasını bu dava için  bekletici sorun yaparak sonucuna göre  karar vermektir.
Mahkemece işin esasının  incelenmesi gerekirken  bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin  davalıya yönelik davanın reddine karar verilmiş olması  usul ve yasaya aykırı olup  bozma nedenidir.
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,  11.12.2006   gününde oybirliğiyle karar verildi.