Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/580 Esas 2018/9093 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nin 157/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, emlakçı olan katılanın iş yerine gelerek, kendisine ait bir arsa olduğunu ve satmak istediğini, arsanın hisseli olduğunu ancak satış yetkisi olduğunu belirttiği, birlikte arsaya bakarak satın alma konusunda anlaştıkları ve katılanın sanığa 500 TL kapora verdiği, sanığın, daha sonra katılanı arayarak cezaevindeki kardeşinden vekalet almak için paraya ihtiyacı olduğunu belirtmesi üzerine 300 TL parayı da sanığın hesabına gönderdiği ancak daha sonra sanığa ulaşamadığı, katılana verdiği adreste de oturmadığının ortaya çıktığı iddia edilen somut olayda, dosya kapsamında toplanan delillere göre taraflar arasında uzlaştırma yönünde verilen bozma sonucu uzlaştırma sağlanamadığı ve sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Aynı suç işleme kararı kapsamında katılandan farklı tarihlerde ve farklı gerekçelerle iki defa menfaat temin eden sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 06/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.