Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/8461 Esas 2022/5110 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) ... Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 01/06/2015 tarihli uyarı yazısının, sanığın denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurusunda bildirmiş olduğu ve aynı zamanda 05/11/2015 tarihli celsedeki savunması sırasında da tekrarlamış olduğu “...” adresi yerine, “...” adresinde annesine tebliğ edilmesinin usulsüz olması nedeniyle; inceleme konusu olayda ısrar şartı gerçekleşmediği için kamu davasını açma koşulları oluşmadan dava açılmış olması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince kovuşturma şartının gerçekleşmesini beklemek üzere, kamu davasının durmasına ve denetimli serbestlik dosyasının infazına devam edilmesi için Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmesi yerine, yargılamaya devam edilerek sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
2) Kabule göre de;
a) 20/11/2014 tarihli tutanakta metruk binada sanık ile birlikte toplam yedi kişinin olduğu ve yerde bulunan sehpa üzerinde suç konusu maddelerin bulunduğunun belirtildiği, uyuşturucu maddenin kime ait olduğunun bilinmediği aşamada sanığın üç tanesinin kendisine ait olduğu şeklindeki ikrarı ile suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardım ettiği anlaşıldığından, sanık hakkında TCK'nın 192/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı hükmü ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesinde yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 19/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.