Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/39342 Esas 2022/6796 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 10.01.2013 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 17.07.2015 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında "14.08.2006" olarak yanlış yazılan suç tarihinin "13.03.2008" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüş;
Bozmaya uyularak yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 19.04.2022 tarihinde hükmün açıklanma koşullarının oluşup oluşmadığına dair ön sorun yönünden Başkan Vekili ...'ın karşı oyu ile oyçoklu ile diğer yönlerden ise oy birliğiyle karar verildi.

KARŞI OY

Dairemizin 19/04/2022 tarih, 2021/39342 Esas, 2022/6796 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebeplerden katılmıyorum.
Sanığın TCK’nin 203/1, 43/1, 62, 53. maddeleri gereğince 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna ilişkin, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle kurulan Yerköy Asliye Ceza Mahkemesi’nin 19/04/2019 tarih 2018/449 Esas, 2019/139 Karar sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 06/12/2012 tarih 2012/310 Es., 2012/368 Kr. sayıyla verilen hükmün CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Yerköy Asliye Ceza Mahkemesi’nin 08/12/2015 tarih 2015/377 Esas, 2015/760 Karar sayı ile TCK’nin 125/1-4, 62, 52/2, maddeleri ile doğrudan 1.740 TL APC ile ve yine aynı yasanın 86/2, 3-e, 62, 52. maddeleri ile de doğrudan 3.000 TL APC ile 2 kez cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükümlere istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen hükümlerin olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının öncelikle hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı sebebi ile bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun onama görüşüne katılmıyorum. 19.04.2022