Fuhuş - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/7990 Esas 2014/5369 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/7990
Karar No: 2014/5369
Karar Tarihi: 21.04.2014

Fuhuş - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/7990 Esas 2014/5369 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin kendi kızına karşı velâyet hakkını kötüye kullanarak fuhuş yapması suçundan mahkum edildiğini belirtir. Temyiz başvurusu sonrasında, cezanın infazından sonra yarısından bir katına kadar velâyet hakkının kullanılmasının yasaklanması gerektiğine karar verilmesi gerektiği söylenmemiş, bu nedenle temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 53/5. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi belirtilir. 53/5. madde, velâyet hakkının kullanılmasının yasaklanmasını düzenlerken, 8/1. madde duruşmalı inceleme isteğini ifade eder. CMUK'nın 318. maddesi ise duruşmasız yargılama hükümlerini belirler.

14. Ceza Dairesi 2012/7990 E. , 2014/5369 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hükmolunan cezanın miktarına göre sanık ..."ın duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın eylemini öz kızına karşı velâyet hakkını kötüye kullanarak gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, hakkında TCK.nın 53/5. maddesi gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar velâyet hakkının kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık ... müdafii ve sanık ..."ın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 21.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.