19. Ceza Dairesi Esas No: 2016/15125 Karar No: 2018/3315 Karar Tarihi: 22.03.2018
2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/15125 Esas 2018/3315 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, 2004 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan açılan davada yapılan inceleme sonucunda sanık hakkında kurulan beraat kararına yönelik temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği ve mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin ise yerinde görülmediği sonucuna varmıştır. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değiştirilen Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesinde yer alan \"etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile\" ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 354. maddesinin, uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi ve uzlaştırmanın suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi kısa zamanda tarafların özgür iradeleriyle sonuçlandırmayı amaçlayan bir hukuki kurum olması nedeniyle, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik CMK'nın 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu bulunmaktadır. Ayrıca, sanık hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği sırada 5237 sayılı TCK'nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranıldığı bel
19. Ceza Dairesi 2016/15125 E. , 2018/3315 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyizin incelenmesinde; Eyleme ve yükletilen suça yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizin incelenmesinde başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin aynı Kanun"un 337/a maddesinde düzenlenen suç yönünden uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi bir uzlaştırmacının girişimiyle kısa zamanda tarafların özgür iradeleriyle ve adli merciler daha fazla meşgul edilmeden sonuçlandırmayı amaçlayan uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması ve İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin yerine geçip anılan maddenin uygulanmasını ortadan kaldırmaması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK"nın 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu, 2-Sanık hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında 5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.