20. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4892 Karar No: 2019/970 Karar Tarihi: 18.02.2019
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/4892 Esas 2019/970 Karar Sayılı İlamı
20. Ceza Dairesi 2018/4892 E. , 2019/970 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Bölge Adliye Mahkemesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hüküm : Mahkumiyet : Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19/12/2017 tarih ve 2016/49 esas ve 2017/521 sayılı kararı İstinaf başvurusunun esastan reddi; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi "nin 29/03/2018 tarih, 2018/162 esas ve 2018/639 sayılı kararı
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesin"ce verilen hükümler , sanık müdafiileri ile sanık ... tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : 1-) Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde; Hükmün sanık müdafii tarafından 25/04/2018 tarihinde yasal süresi içinde temyiz edilmesinden sonra, sanığın...ili E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu aracılığıyla ibraz ettiği 07/05/2018 tarihli dilekçelerindeki "... Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi"nin dosyam hakkında vermiş olduğu kararın ONANMASINI istiyorum...." şeklindeki talebinin, temyiz isteğinden vazgeçme niteliğinde olduğu anlaşıldığından, temyizden vazgeçme nedeniyle hükmün İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA, 2-Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde; 5271 sayılı CMK.nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanun"un 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanığın, eşinim ve müdafinin temyiz dilekçesinde, sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine, sanık aleyhine 2. kez mükerrirliğe ilişkin aleyhe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz istemlerinin CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplerde değerlendirilerek yapılan incelemede, Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak; Sanık hakkında hapis cezası ile birlikte sonuç olarak 500 gün adli para cezasına hükmedilip, TCK52/2. maddesi uyarınca taktıren günlüğü 20TL dan hesaplanarak 10.000 TL adli para cezası verilmesi gerekirken, 10.000.000 TL adli para cezasına hükmedilmesi, Kanuna aykırı, sanık ve eşi ile müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi"nin istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19/12/2017 tarih, 2016/49 esas ve 2017/521 sayılı kararının hüküm fıkrasında TCK"nın 52.maddesinin 2. fıkrasının uygulanmasına ilişkin bölümünde yer alan "..10.000,000 TL ” ibaresinin çıkarılarak yerine “10.000 TL ” ibaresinin yazılması, suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan ilk derece mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki tahliye isteminin reddine, 18/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.