Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13049 Esas 2022/6975 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

A)Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanığın, sahte nüfus cüzdanı düzenledikten sonra kredi sözleşmesini de sahte isimle imzaladığı dikkate alınarak ve 5237 sayılı TCK'nin 43/1 maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun'un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal etmesi karşısında, sahtecilik suçu açısından zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesindeki isabetsizlik aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA,
A)Nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanığın eylemi, kredi işlemleri sırasında sahte nüfus cüzdanı kullanılması yönüyle aynı zamanda 5237 sayılı TCK’nin 158/1-d maddesine de temas etmesine rağmen temel cezanın belirlenmesinde bu durumun gözardı edilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ve müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j), (k) ve (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezası belirlenirken, tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması suretiyle tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının teşdit gerekçesi gösterilmeden yüksek belirlenmesi suretiyle, sanık hakkında fazla adli para cezası tayini,

Yasaya aykırı, sanık ve müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkında adli para cezasına mahkumiyete ilişkin hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "1560 gün", "1300 gün" ve “26.000 TL” terimlerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla "1550 gün", "1291 gün" ve "25.820TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.