Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2440 Esas 2022/6946 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık müdafisinin 07.05.2018 tarihinde süre tutum dilekçesi verdiği, gerekçeli temyiz dilekçesini sunması için gerekçeli kararın 22.01.2022 tarihinde tebliğ edildiği, hükümde 5271 sayılı CMK’nin 295. maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz nedenlerini bildirir ek dilekçenin tebliğden itibaren (7) gün içerisinde verilmesi gerektiği bildirilmediği gibi bu hususun meşruhatlı tebligat ile de bildirilmediği anlaşıldığından, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.06.2021 tarih, 2020/14-457 Esas ve 2021/301 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere sanık müdafisinin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün geçtikten sonra sunduğu 04.02.2022 tarihli temyiz nedenlerini bildirir ek dilekçenin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nin 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozmaya konu kararın niteliği de gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.