Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/32573 Esas 2013/29082 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/32573
Karar No: 2013/29082
Karar Tarihi: 09.12.2013

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/32573 Esas 2013/29082 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen hüküm incelenmiştir. Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığın mahkemede savunması alınırken bildirdiği adrese tebliğe gönderildiği, ancak kararda 7 günlük temyiz süresinin başlangıç tarihinin gösterilmemesi suretiyle sanığın yanıltıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle yapılan tebliğ işleminin hukuken geçersiz olduğu ve sanığın temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Ancak, hükümdeki diğer sebeplerin yerinde görülmediği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-d, 143/1, 168/1-4, 116/1-4, 119/1-c maddeleri
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 9/3. maddesi
2. Ceza Dairesi         2013/32573 E.  ,  2013/29082 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 2 - 2012/207691
    MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 26/09/2005
    NUMARASI : 2004/477 (E) ve 2005/760 (K)
    SUÇ : Hırsızlık

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Temyiz itirazının sanık H.. Y.. hakkında kurulmuş olan hükümle ilgili olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığın mahkemede savunması alınırken bildirdiği adrese tebliğe gönderildiği, aynı evde bulunan yengesi S..Y.. imzasına 19.10.2005 tarihinde tebligat yapıldığı anlaşılmışsa da, kararda 7 günlük temyiz süresinin başlangıç tarihinin gösterilmemesi suretiyle, temyiz süresiyle ilgili olarak sanığın yanıltıldığının ve UYAP sisteminden tebligat tarihinde sanığın başka bir suçtan cezaevinde olduğunun anlaşılması karşısında, yapılan tebliğ işleminin hukuken geçersiz ve 03.07.2012 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
    Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
    1- 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanıklar yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı, 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca uygulanan yasa maddeleri ve sonuç olarak verilmesi gereken cezaların denetime olanak sağlanması bakımından karar yerinde gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    2- Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCY.nın 493/2-son, 522, 81. maddeleriyle, hükümden sonra 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY.nın aynı suça uyan 142/2-d, 143/1, (soruşturma evresinde gerçekleşen kısmi iadeye rızası bulunup bulunmadığı yakınanlardan sorularak sonucuna göre) 168/1-4 ile 116/1-4, 119/1-c maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanıp sonucuna göre sanık yararına Yasa hükümlerinin belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik değerlendirme sonucu hüküm kurulmuş,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.