Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2010/12469 Esas 2010/13524 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, davalı adına kayıtlı dava konusu taşınmazda bulunan ilköğretim okulunun 222 sayılı yasanın 62. ve 63.maddelerine göre İl Özel İdaresi adına tescil edilmesi gerektiğini ileri sürerek tapu iptal ve tescil isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 3402 Sayılı Yasanın 12/3 maddesi gereğince hak düşürücü sürenin dolması nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Dava; 222 sayılı İlköğretim Yasasının 65. maddesi ve geçici 7. maddesindeki düzenlemeler karşısında davalı Belediye adına kayıtlı 110 ada 1 sayılı parselin tapu kaydının iptali ve İl Özel İdaresi adına tescili isteğine ilişkindir.
Mahkemece; 14.03.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı yasa ile değişik 3402 sayılı Kadastro Kanununun 12. maddesine eklenen 3. fıkra 2 ve 3. cümle ve geçici 10. maddedeki düzenlemeler karşısında 10 yıllık hak düşürücü sürenin davacı kurum bakımından dolduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Ancak dosya içeriğinden ve toplanan tüm delillerden; çekişmeli 110 ada 1 parselin geldisini teşkil eden 200 parselin 23.06.1954 tarihli kadastro tespit çalışmaları sırasında Seraser Köy Tüzelkişiliği adına tescil edildiği, kadastro tespitinin 01.11.1955 tarihinde kesinleştiği, daha sonra da anılan Köy Tüzel kişiliğinin belediyeye dönüştüğü ve bu kez çekişmeli taşınmazların belediye kurulmuş olması nedeniyle 07.06.1994 tarihinde davalı belediye adına tescil edildiği anlaşılmaktadır.
Davacı İl Özel İdaresi, köy tüzelkişiliği adına olan taşınmazların belediye kurulması durumunda 222 sayılı İlköğretim Yasasının anılan hükümleri uyarınca belediye adına değil İl Özel İdaresi adına kayıtlanması gerektiğini ileri sürmektedir. Köy Tüzel kişiliğinin belediyeye dönüşmesi, kadastro tespitinden sonra gerçekleşmiştir. Bu durumda davacı kurum, eldeki davada kadastro sonrası nedene dayanmaktadır.
Hal böyle olunca; işin esasının incelenmesi ve hâsıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile olayda uygulanma yeri bulunmayan 5841 Sayılı Yasa ile değişik 3402 sayılı Kadastro Kanununun 12. maddesine eklenen 3. fıkra 2 ve 3. cümle ve geçici 10. maddedeki düzenlemeler gerekçe gösterilerek davanın reddedilmesi doğru değildir. Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,   16.12.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.