MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24.11.2009 tarih ve 2009/148-2009/355 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...- ...” adlı eserin söz yazarı, bestecisinin de ... olduğunu, bu durumun ... tarafından kayıt altına alındığını, davalının ise eserin sözlerinin kendisine ait olduğunu iddia ederek gazetelere ve internet sitelerine beyanat vererek müvekkilini küçük düşürdüğünü, manevi açıdan üzdüğünü ileri sürerek, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, dava konusu türkü içerisinde yer alan sözlerin kendisine ait olduğunu, “yaş akar gözüm sızlar, ne kalır gerisinde, herkesun bir derdi var, durur içerisinde” sözlerinin kendisine ait “ah dünya ne yalansun” adlı türkünün içinde yer aldığını, 1979 yılında bestelediğini ve beste defterinde sözlerin yer aldığını, “ah gurbet zalım gurbet ağlatırsın adamı gözümde yaş kalmadı bıraksana yakamı” sözlerinin 1959 yılında yapıldığını, “Şu Zalum Gurbet Elun” isimli türkünün içerisinde yer aldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, tarafların ibraz ettiği albümlerde yer alan türkülerdeki sözlerin aynı olduğu, ancak davalı tarafın ibraz ettiği kasette herhangi bir mülkiyet açıklamasının bulunmadığı, FSEK’nun 11. maddesinin uygulama şartlarının doğmadığı, davacı tarafın dayandığı "..." adlı albümde yer alan dayanak eserde söz- müzik anonim olarak tanımlandığı, yalnızca davacıya teşekkür açıklaması yer aldığından davacı yönünden de mülkiyet karinesinin doğduğundan bahsedilemeyeceği, delil olarak dayanılan gazete röportajında davalı “pek çok bestesinden bazı sanatçıların bazı değişikliklerle kendilerine aitmiş gibi yararlandığını ..."ın da bunlardan biri olduğunu” belirttiği ancak ... isimli esere herhangi bir şekilde yer verilmediği, ancak sözlerdeki aynılık göz önüne alındığında davalının davacıya ait sözleri kendisininmiş gibi gösterdiği yönündeki iddiaların yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 05,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 10.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.