Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/15633 Esas 2019/6541 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR

Davacı, ... optik isimli işyerinde optisyenlik yaptığını, davalı ... ile arasında optik tip sözleşmesi bulunduğunu, davalı kurum tarafından uygulanan cezai şartın yerinde olmadığını, hiçbir somut veriye dayanmadığını, yönlendirme yaptığı iddia edilen ... Göz Merkezi ile arasında bağ ve ilgi bulunmadığını, şikayet ve söylentinin optisyenler arasındaki rekabetten kaynaklandığını, sadece yönlendirme yapıldığı iddia edilen göz merkezine yakın ve bitişik olmasının avantajının yönlendirme olarak kabul edilemeyeceğini ileri sürerek, cezai şartın iptalini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalı ... Başkanlığı"nın 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu"nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olmasına göre yasal düzenlemeye aykırı olarak karar ve ilam harcının davalıdan tahsil edilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendinin hükümden çıkartılarak yerine “Davalı harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan peşin harcın kararın kesinleşmesinden sonra istem halinde davacıya iadesine” cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 3. bendinin hükümden çıkartılarak yerine “Davacı tarafından yapılan 1.242,70-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 27/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.