MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52, 53 ve 58 maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ve 3.000 TL adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, suç tarihinde, katılana ait su arıtma cihazları satan iş yerini arayarak, kendisini emekli uzman çavuş olarak tanıtıp, 4 adet su arıtma cihazı siparişi vererek, kendisine ait iş yerinde su arıtma cihazlarına ilişkin sözleşme ve senet imzaladığı, su arıtma cihazlarından tekini katılana kardeşi olarak söylediği tanık ..."nin evine, daha önce ..."nin eşinden aldığı borç paraya mahsuben taktırdığı, diğer arıtma cihazını ise kargo yolu ile kendisinin teslim aldığı, daha sonra ise sanığın tanık ..."nin evine gelip, borcunu başka şekilde ödeyeceğini söyleyerek, su arıtma cihazını sökerek götürdüğü ve katılanın sanığa bir daha ulaşamadığı, sanığın bu surette baştan itibaren ödeme niyeti olmaksızın, normal bir müşteri gibi davranıp, kendisini emekli uzman çavuş olarak tanıtıp, müştekinin kendisine inanmasını sağladıktan sonra iki adet su arıtma cihazını almak suretiyle haksız menfaat temin ettiği, sanığın tevil yollu ikrar içeren savunmaları, katılan ve tanık beyanları, sipariş sözlemesi, teslim tutanakları ile tüm dosya kapsamında anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz başvurularının reddine, ancak;

5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması nedeniyle bu hususlar,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendin hükümden çıkartılarak yerine “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/06/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.